سالروز شهادت حضرت زهرا(س) بر همه شیعیان جهان تسلیت باد
تعلیم و تعلم از شئون الهی است و خداوند، این موهبت را به پیامبران و اولیای پاک خویش ارزانی کرده است تا مسیر هدایت را به بشر بیاموزند و چنین شد که تعلیم و تعلم به صورت سنت حسنه آفرینش درآمد.
انسان نیز با پذیرش این مسئولیت، نام خویش را در این گروه و در قالب واژه مقدس «معلم» ثبت کرده است. معلم، ایمان را بر لوح جان و ضمیرهای پاک حک می کند و ندای فطرت را به گوش همه می رساند. همچنین سیاهی جهل را از دل ها می زداید و زلال دانایی را در روان بشر جاری می سازد
معلمی شغل نیست؛ معلمی عشق است. اگر به عنوان شغل انتخابش کرده ای، رهایش کن و اگر عشق توست مبارکت باد. (کلام شهید رجائی)
معلم در کلام امام خمینی (ره):
نقش معلم در جامعه، نقش انبیاست؛ انبیا هم معلم بشر هستند.
تمام ملت باید معلم باشند؛ فرزندان اسلام تمام افرادش معلم باید باشند و تمام افرادش متعلم.
معلم در سخنان مقام معظم رهبری:
دست توانای معلم است که چشم انداز آینده ما را ترسیم می کند.
اگر می بینید که امیرمؤمنان، مولای متقیان علی (ع) می فرماید: «من علمنی حرفاً فقد صیرنی عبداً؛ هرکس چیزی به من بیاموزد، مرا غلام خویش کرده است.»این بیان برای ما درس است تا معلمان، قدر خود را بدانند و تشخیص دهند که چقدر، وجود آنها در سرنوشت یک ملت مؤثر است.
یا مقلب القلوب و الابصار،
یا مدبراللیل و النهار،
یا محول الحول و الاحوال،
حول حالنا الی احسن الحال
اسلام همواره سنتها و آداب فرهنگهای مقبول و مشروع مختلف را در جهت رسیدن به غایت دین مورد تأیید قرار داده است. از دیدگاه ائمه عید به معنای عود و بازگشت به حقیت و معنویت خویشتن خویش است؛ اگر ما در هر زمانی این توجه را از تحول طبیعت بگیریم، می توانیم آن روز را عید واقعی بدانیم.
ایرانیان از دیر زمان سنتهای بسیار پسندیده ای داشته اند و از جمله این سنتها برنامه های سال نو است، در واقع اسلام رویکرد دین مبین اسلام به سنتها و آداب پسندیده، رویکرد تأییدی است و همواره سنتهای جوامع مختلف که از مقبولیت خاصی برخوردار بوده را مورد تأیید خود قرار داده و به نوعی از وجود آنها برای هدف غایی دین استفاده کرده است.
در آستانه سال نو و در بهار طبیعت با بیداری زمین، سرسبزی و تحول طبیعیت رو به رو می شویم، در واقع منابع دینی ما و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) از همین تحول ظاهری بهره می برند و آن را به تحولات معنوی و روحی گره می زنند؛ به طوری که ما در لحظه تحویل سال همزمان با وقوع تغییرات و تحولات در طبیعیت دعای بسیار زیبای تحویل سال را قرائت می کنیم که نشان دهنده ضرورت تحول در بعد معنوی و حیات ملکوتی انسان است.هدف از این دعا را یادآوری این امر به انساناست که همچنان که طبیعت پس از سپری شدن زمستان خاموش و سرد با تغییر و تحول به رشد و شکوفایی می رسد و تو نیز به عنوان یک انسان که گل سر سبد عالم خلقت هستی باید از نظر روحی و معنوی باید از این تحول و تغییر بهره ببری و بخواهی که حال و هوا و معنویت خود را همزمان با تغییر طبیعت متحول کنی.
درعالم طبیعت حیات و زندگی درمیان همه موجودات حتی جوامع حتی موجودات ساکنی که از دید ما خاموش هستند وجود دارد، از نگاه قرآن کریم همه موجودات زنده هستند، چنانکه مولوی در مثنوی می گوید: ما سمیعیم و بصیریم و خوشیم، با شما نامحرمان، خاموشیم. اگر ما انسانها نیز چشم دل داشته باشیم مشاهده خواهیم کرد که تمام ذرات عالم دارای حیات و زندگی هستند و همه تسبیح گوی خدا هستند. حیات مراحل مختلفی دارد، اما قرآن از یک نوع حیات یاد کرده که تنها به انسان تعلق دارد و در آیه 96 سوره نحل می فرماید: من عمل صالحا من ذکر او انثی وهو مومن فلنحیینه حیاة طیبة ولنجزینهم اجرهم باحسن ما کانوا یعملون، (هر کس کار شایسته ای انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالى که مؤمن است، او را به حیاتى پاک زنده مىداریم و پاداش آنها را به بهترین اعمالى که انجام می دادند، خواهیم داد.)
این حیات طیبه را مختص انسانها است و هیچ موجود دیگری چنین حیاتی ندارد. همچنان که ما برای بعد جسمی خود نیاز به غذا داریم در بعد روحی، معنوی و فطری نیز نیازمند غذا، تحول و تجدید حیات هستیم و ایمان مایه حیات معنوی و روحی انسان است، همانطور که قرآن در آیه 24 سوزه انفال می فرماید یا ایها الذین آمنوا استجیبوا لله و للرسول اذا دعاکم لما یحییکم؛ ( ای کسانى که ایمان آوردهاید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامى که شما را به سوى چیزى می خواند که شما را حیات می بخشید). این امر بدین معنای است که حیات مورد اشاره در این آیه امری فراتر از حیات مادی و حیوانی همچون سایر موجودات است. اگر بخواهیم وارد زندگی معنوی شویم در اولین گام باید دعوت خدا و پیامبر الهی را اجابت کنیم و بعد وارد این زندگی معنوی و حیات طیبیه شویم و با تقویت ایمان و انجام وظیفه و اطاعت از دستورات الهی این حیات و زندگی خود را تقویت کنیم.
ایام نوروز را فرصت بسیار مناسبی برای بازنگری درونی و حیات معنوی انسان است وبا بهره گیری از سنتهای زیبا، مقبول و مشروع این ایام از این بعد معنوی خود غافل نشویم . باید تلاش کنیم به هر بهانه ای و با هر نشانه ای از آیات اطراف خود بهره بگیریم و آن را به مثابه نشانه ای برای بیداری و توجه به بعد معنوی تلقی کنیم.
از نگاه امام صادق (ع)عید هر روزی است که انسان در آن معصیت نکند. چون زمانی که انسان در راستای اطاعت خدا و دوری از معصیت گام بردارد ، به راه معنوی و بازگشت به خویشتن خویش هدایت می شود. از نگاه ائمه عید به معنای عود و بازگشت به حقیت، معنویت و خویشتن خویش است، اگر ما در هر زمانی متوجه این تحول شدیم، می توانیم آن را عید واقعی بدانیم.
التماس دعا .مدیریت وبلاگ : حسین رازقی
