اخیراً تحولات قابل توجهی در صنعت و نژاد جوجه های گوشتی کشور به وقوع پیوسته که حاصل آن پیمودن راه آزمون و خطا در صنعت بزرگ طیور بوده است. این امر در نهایت با حذف و اضافه شدن نژادهایی مختلف به صنعت مرغداری کشور منتهی گردید و از این بابت هنوز در سردرگمی بسر برده و خسارات قابل توجهی را متحمل شده ایم.مسئله ای که می بایست از ابتدا مورد ارزیابی قرار می گرفت و با کار کارشناسی دقیق و مطالعه وارد عمل می شد، با شتاب بزرگی صورت گرفت که نتیجه این عمل راهی شدن سود های گزاف به جیب بیگانگان و ضررهای هنگفت برای کشور بود. با این حال منظور از این مقاله اینست که هنوز راه به پایان نرسیده و تجربیات بدست آمده بایست در ادامه راه بکار بسته شود تا بتوانیم بهترین نژاد را مطابق با شرایط و وضعیت صنعت مرغداری ایران پرورش داده و بالاترین بازده ممکن را بدست آوریم. اینکه ما انتظار داشته باشیم یک نژاد پاسخگوی تمام نیاز ما در استان های مختلف کشور باشد اشتباهی بیش نیست.
در ادامه پیشنهادات زیر جهت ارزیابی هر چه بهتر نژادهای مختلف ارائه می گردد:
1- ارزیابی جوجه گوشتی نژاد خالص قبل از ورود گله مادر و اجداد.
2- ارزیابی عملکرد در استانهای مختلف با توجه به شرایط رطوبتی، دما و ارتفاع مناطق مختلف.
3- ارزیابی یکنواختی گله گوشتی و رسیدن به وزن هدف از زمان تعیین شده.
4- ارزیابی عملکرد گله مادر با در نظر گرفتن ماندگاری، تعداد جوجه تولیدی و حفظ تولید در سن بالای 50 هفته.
5- هدایت نژاد خاص برای منطقه خاص کشور بر اساس نتایج و بررسی های انجام شده و در نظر گرفتن سلیقه مشتری (مصرف کننده گوشت)در مناطق مختلف کشور.
6- معرفی بر ترین کیفیت تولید کنندگان جوجه یکروزه در نژادهای مختلف.
7- اطلاع رسانی نتایج از طریق سایت ها، مجلات و تعاونی ها.
8- ارزیابی مقاومت به بیماری های ویروسی.
9- توجه به افت لاشه در زمان کشتار.
10- توجه به عملکرد نسبت مصرف دان به تولید گوشت در نژادهای مختلف.
11- مقامت به آسیب و بیماری های متابولیک.
12- توصیه نژاد خاص برای یک منطقه به عنوان سازگارترین نژاد همراه با بالاترین بازده